சங்கத்தமிழ் பாடல்களைப் புனைந்த புலவர்களில் சமுதாயத்தில் எல்லாப் பிரிவினைச் சேர்ந்தவர்களும் இருக்கின்றனர். அரசர், அமைச்சர், அந்தணர் (அந்தணர் என்போர் அறவோர்)வணிகர், கணக்கர், வேடர்,கூல வாணிகர், குயவர் என எல்லா வகையான தொழில்துறைகளில் இருந்தும் புலவர்கள் பாடியிருக்கிறார்கள். உருவாகியிருக்கிறார்கள், சங்கப் புலவர்களில் 30க்கு மேலானவர்கள் பெண்கள். ஏறத்தாழ 7 சதவிகிதம் பெண் கவிஞர்கள். சங்க காலம், தாண்டிப் பல்லவர் காலம், பாண்டியர் காலம், சேரர் காலம், நாயக்கர் காலம், மேலை நாட்டவர் ஆட்சிக் காலம் மேலும், சென்ற நூற்றாண்டிலும் சேர்ந்து நாடறிந்த கவிஞர்களில் 10 சகவீதம் பெண்கள் கூட இல்லை. சங்கத்தமிழ் காலத்தில் பெண்பாற் புலவர்கள், பாரி, அதியமான் போன்ற அரசர்களுக்கு அரசவைத் தூதர்களாகவும், அறிவுரை கூறிடும் அறநெறிக் காவலர்களாகவும் இருந்துள்ளனர். இருபதாவது நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் தமிழ் நாட்டின் எழுத்தறிவு நிலை 10 சதவீதம் கூட இல்லை. இந்தப் பின்னணியில் சங்ககாலத் தமிழர்கள் பரந்த எழுத்தறிவு பெற்றிருந்தார்கள் என்பது ஒரு புரட்சிகரமான கண்டு பிடிப்பாகும்.