அக்காலகட்டத்தில் நான் மோசமான நிலையிலிருந்து படு மோசமான நிலைக்குச் சென்று கொண்டிருந்தேன். வாழ்க்கையில் குறிக்கோள்கள் எதுவும் இல்லை. எனக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்ற அழுத்தம் இல்லாதிருந்தது. எனக்கு எந்தப்பக்கம் போவதென்றே தெரியவில்லை. ஒரு உந்துதலும் இல்லை. நான் மின் கம்பியில் சிக்கிய காற்றாடி போல் முழுநாசத்திற்கு அருகில் நடனமாடிக்கொண்டிருப்பதைப் போல இருந்தேன். குருவை சந்தித்ததிலிருந்து என் வாழ்க்கை புதிய அர்த்தம் பெற்றது. நான் நல்ல காரியங்களையும், உயர்வான காரியங்களையும் செய்வதில் அக்கறை கொண்டேன். நான் சிறுவயதில் அவ்வப்பொழுதுதான் வேலை செய்வேன். எல்லாவற்றையும் சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்வேன். நான் என்னை ஒரு பொறுப்பானவனாக கருதவில்லை, நான் எதைப்பற்றியும் கருத்தில் கொள்ளவில்லை. இவையெல்லாம் ஒரு நொடியில் குருநாதரை சந்தித்த பிறகும் குண்டலினி ஞானத்தைச் செய்கிற பொழுதும் மாறியது. குருநாதரிடம் குண்டலினி ஞானம் கற்றேன். குருநாதர் திரு. தங்கசுவாமிகளிடம் குண்டலினி பயிற்சி கற்று அதை இடைவிடாமல் செய்து புத்துணர்ச்சி பெற்றேன். குருநாதர் எனக்கு எப்போதும் குண்டலினி ஞானத்தைப் பற்றி வழிகாட்டுதல் செய்தார்.